चतुःश्लोकी भागवत

मराठी बहुजनसमाजांत श्रद्धा, भक्ति, प्रेम, समता आणि विश्वबंधुत्वाचें अतूट नाते निर्माण करणारे सत्पुरूष म्हणजे पैठणचे महाभागवत श्रीएकनाथमहाराज हेच होत.


या मताचें सामर्थ्य

या मताचें सामर्थ्य

अभिनव या मताची थोरी । मी एक विस्तारें नानापरी । परी एकपणाच्या अंगावरी । नाहीं दुसरी चीर गेली ॥४२॥

या मताचेनि महायोगें । निजले ठायीं मी जागें । जागाही निजें, निजोनि जागें । यापरी दाटुगें मत हें माझें ॥४३॥

हें मत कशानेंहि प्राप्त होत नाहीं

हें मत नातुडे अष्टांग योगें । हें मत नातुडे महायोगें । हें मत नातुडे स्वर्गभोगें । शिखात्यागे नातुडे मत ॥४४॥

हें मत नातुडे तपें । हें मत नातुडे मंत्रजपें । हें मत नातुडे दिगंबररुपें । शास्त्रपाठें आटोपें नव्हे तैसें ॥४५॥

हें मत नाटोपे वेदाध्ययनें । हें मत नाटोपे महाव्याख्यानें । हें मत नाटोपे महादानें । बैसतां धरणें नाटोपे मत ॥४६॥

हें मत नाटोपे स्वधर्माचारें । हें मत नाटोपे बहुधा विचारें । हें नाटोपे तीर्थसंभारें । मतमतांतरें नाटोपे हें ॥४७॥

हे मत नाटोपे पढणी पढतां । हें मत नाटोपे त्रिवेणीं बुडतां । हें मत नाटोपे थोरें रडतां । जाणिवा चरफडितां नाटोपे हें ॥४८॥

हे मत नाटोपे वेदविधी । हे मत नाटोपे अष्टमहासिद्धी । हे मत नातुडे नानाछंदी । हे जीवबुद्धीसी नाटोपे ॥४९॥

हे मत नाटोपे ध्येयध्यानें । हें नाटोपे दृढमौनें । हें मत नातुडे अनुष्ठानें । ज्याचें देखणें तोचि जाणें ॥६५०॥

हें मत नातुडे घराचारीं । हें नातुडे आश्रमांतरीं । हें नातुडे गिरिगव्हरीं । रिघतां कंदरीं नातुडे मत हें ॥५१॥

हें मत नातुडे सिद्धीसाठीं । हें मत नातुडे करितां गोष्टी । हे मत नातुडे कपिलपीठीं । भेददृष्टी नाटोपे ॥५२॥

हें मत नातुडे तीर्थवासी । हें नातुडे क्षेत्रसंन्यासी । हे नातुडे वैराग्यासी । कामक्रोधासी न जिंकिता ॥५३॥

हें मत नातुडें प्रयाग स्नानी । हें नातुडे महास्मशानीं । हें नातुडे गयावर्जनीं । कष्टतां त्रिभुवनी नातुडे मत ॥५४॥

हें नातुडे पृथिवी फिरतां । हें नातुडे तीर्थे करितां । हे नातुडे ध्यान धरितां । साधनीं सर्वथा नातुडे हें ॥५५॥

हें मत नातुडे कथा ऐकतां । हें नातुडे कथा करितां । हें नातुडे शास्त्रार्था । गुरुकृपेवीण हातां नये हें मत ॥५६॥

गुरुकृपेनेंच फक्त हें ‘ मत ’ लाभते

हे मत नातुडे क्षीरसागरीं । हें मत नातुडे वैकुंठशिखरीं । हे मत नातुडे सगुणसाक्षात्कारी । साम्यसमाधीवरी गुरुकृपें लाभे ॥५७॥

विवेकवैराग्य यथाविधी । विषयविरक्ती निरवधीं । सर्वत्र होय समबुद्धी । तें गुरुकृपा प्रबोधी हे मतसिद्धी माझी ॥५८॥

विवेकाचें निजनेटीं । धडधडीत वैराग्य उठी । विषयाची काढुनीं कांटी । समाधिदृष्टी समसाम्य प्रगटे ॥५९॥

ऐशी सर्वत्र समबुद्धी । या नांव परमसमाधी । ते समाधीवरी त्रिशुद्धी । माझ्या मताची सिद्धी गुरुकृपा लाभे ॥६६०॥